سال ۱۹۹۱ است و راه طولانی اسپاد میلتون به مردانگی هنوز با سرعتی نگران‌کننده ادامه دارد. در آستانه سن پانزده سالگی و بدون نشانه‌ای از بلوغ مورد انتظار، اسپاد به این واقعیت می‌رسد که ممکن است یک پدیده غیرعادی باشد. با مادری که به شدت به مهاجرت مصمم است، پدری که از فروش مشروبات خانگی سود کلانی می‌برد و مادربزرگی دیوانه به نام وامبات، سال جدید به نظر می‌رسد که چیزی جز شرمندگی شدید و جنون میلتون بیشتر ارائه نمی‌دهد. اما اسپاد به یک مدرسه شبانه‌روزی برمی‌گردد که دیگر نه جوان‌ترین است و نه کوچک‌ترین. هم‌اتاقی‌های او، که به عنوان هشت دیوانه شناخته می‌شوند، یک عضو جدید غیرمعمول دارند و خانه‌اش گروهی از سال اولی‌های جدید (هفت عادی) دارد. اگر اسپاد فکر کند که سال دومش آسان خواهد بود، به شدت در اشتباه است.