کارگردان لوری نرکسه می‌گوید که ویجاریت فیلمی درباره «ناتوانی در تحمل زندگی روزمره» و «پیچیدگی پیتر پن» است. بازیگر اصلی میکو لپیلامپی می‌گوید این فیلم درباره «سی‌سالگی‌ها» است، یعنی افرادی در سن سی که مانند نوجوانان رفتار می‌کنند. نقطه مرجع فوری، کمدی ایتالیایی دهه‌های 1950 و 1960 است، کمدی سیاه که اغلب مرحله نوزادی رشد مرد ایتالیایی را به نمایش می‌گذارد. ساکو و آسا ضدقهرمان هستند، اما هرگز احساس انسانیت پشت رفتارهای سطحی و دیوانه‌وارشان را از دست نمی‌دهیم. ویجاریت یک طعنه و پارودی از یک سبک زندگی سطحی است، اما در شخصیت‌های اصلی زندگی‌ای وجود دارد که می‌تواند آنها را به مرحله‌ای معنادارتر از وجود بعد از جوانی طولانی پر از صدا و خشم برساند. در تصاویر پرواز، موتیف فرارفت وجود دارد: آیا بادکنک‌ها مرا حمل می‌کنند یا می‌ترکند؟