بین سال‌های 1993 تا 1999، یک مرد 29 مؤسسه مالی در بوداپست را مورد سرقت قرار داد. بانک‌ها، دفاتر پستی و حتی آژانس‌های مسافرتی قربانی این موج جرم شدند. پلیس هیچ سرنخی نداشت و هیچ امیدی به پیدا کردن او در طول شش سال فعالیتش نداشت. تنها سرنخی که در صحنه‌های جرم باقی مانده بود، عطر خاص ویسکی بود. رسانه‌ها او را «دزد ویسکی» نامیدند. او هرگز به کسی آسیب نرساند و بسیاری با اشتیاق ماجراهای او را از طریق رسانه‌ها دنبال کردند. یک مهاجر ترانسلفانی، که همچنین دروازه‌بان یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های هاکی شهر بود، به نام آتیلا آمبروس، در نهایت به عنوان «دزد ویسکی» شناسایی شد. پلیس بالاخره او را دستگیر کرد... یا حداقل اینطور فکر می‌کردند.