در «کتاب تصویر»، ژان-لوک گدار تصاویر موجود (فیلم‌ها، مستندها، نقاشی‌ها، آرشیوهای تلویزیونی و غیره) را بازتولید می‌کند، از کتاب‌ها نقل قول می‌کند و از قطعات موسیقی استفاده می‌کند. نیروی محرکه، قافیه شاعرانه، ارتباط یا تضاد ایده‌ها و جرقه زیبایی‌شناختی از طریق ویرایش است. نویسنده مانند یک مجسمه‌ساز عمل می‌کند. دست برای این کار ضروری است. او در آغاز به آن ارج می‌نهد. «پنج انگشت وجود دارد. پنج حس. پنج بخش از جهان (...). شرط واقعی انسان این است که با دستانش فکر کند.» ژان-لوک گدار یک همزمانی خیره‌کننده از توالی‌ها را می‌سازد که طغیانی از آن، خشونت جریان‌های صفحه‌های معاصر ما را به سطحی از درخشندگی می‌برد که به ندرت به آن دست یافته شده است. آخرین اثر گدار که در کن جایزه گرفت، یک فیلم شوکه‌کننده با زیبایی غروب است.