زمانی که نیروهای متفقین در سال‌های 1944-45 اردوگاه‌های تمرکز نازی‌ها را آزاد کردند، کشفیات وحشتناک آن‌ها توسط دوربین‌داران ارتش و خبرگزاری‌ها ثبت شد و برای اولین بار وحشت کامل آنچه اتفاق افتاده بود، فاش شد. سیدنی برنشتاین، که بعدها بنیان‌گذار تلویزیون گرانادا شد، با استفاده از فیلم‌های بریتانیایی، شوروی و آمریکایی، قصد داشت مستندی بسازد که شواهدی ماندگار و غیرقابل انکار از جنایات غیرقابل بیان نازی‌ها ارائه دهد. او از استعدادهای زیادی در بریتانیا استفاده کرد، از جمله ویرایشگر استوارت مک‌آلیستر، نویسنده و وزیر کابینه آینده ریچارد کراسمن و به عنوان مشاور درمان، دوستش آلفرد هیچکاک. با این حال، با وجود حمایت اولیه از سوی دولت‌های بریتانیا و ایالات متحده، فیلم کنار گذاشته شد و تنها اکنون، 70 سال بعد، توسط موزه‌های جنگ امپراتوری تحت عنوان اصلی خود "بررسی واقعی اردوگاه‌های تمرکز آلمان" بازسازی و تکمیل شده است.