این نمایشنامه مشکلات یک مرد میانسال را به تصویر می‌کشد که پس از ترخیص از بیمارستان سل، با بی‌محلی‌ها، لغو دعوت‌های اجتماعی و رد درخواست‌های شغلی از سوی افرادی که از ارتباط با او می‌ترسند، مواجه می‌شود. این اثر توضیح می‌دهد که بیماران بهبود یافته از سل به عنوان همکاران و همراهان مطلوب هستند و بر مسئولیت‌های جامعه نسبت به بیماران سابق سل تأکید می‌کند.