فیلم نسلکشی اجتماعی
پس از سقوط دیکتاتوری نظامی در سال 1983، دولتهای دموکراتیک متوالی مجموعهای از اصلاحات را آغاز کردند که ادعا میکردند آرژانتین را به یکی از لیبرالترین و ثروتمندترین اقتصادهای جهان تبدیل میکنند. کمتر از بیست سال بعد، آرژانتینیها به معنای واقعی کلمه همه چیز را از دست دادهاند: شرکتهای ملی بزرگ به قیمتهای بسیار پایین به شرکتهای خارجی فروخته شدهاند؛ عواید خصوصیسازیها به جیب مقامات فاسد رفته است؛ قوانین کار بازنگری شده تمام حقوق کارمندان را از بین بردهاند؛ در کشوری که به طور سنتی صادرکننده مهم مواد غذایی است، سوءتغذیه شایع است؛ میلیونها نفر بیکار و در حال غرق شدن در فقر هستند؛ و پساندازهای آنها در یک فروپاشی نهایی بانکی ناپدید شده است. این فیلم جنبههای سیاسی، مالی، اجتماعی و قضایی متعددی را که راه آرژانتین را به سمت ویرانی مشخص میکند، برجسته میکند.