ساچا Pitoëff (متولد الکساندر پیتوف ؛ 11 مارس 1920-21 ژوئیه 1990) بازیگر و کارگردان فرانسوی سوئیسی بود.

پیتوف در 11 مارس 1920 در ژنو ، سوئیس متولد شد ، فرزند والدین روسی لودمیلا (Née Smanova) و Georges Pitoëff. هر دو والدین وی در شهر تفلیس (در جورجیا مدرن) و سپس بخشی از امپراتوری روسیه متولد شدند. Pitoëffs بازیگران برجسته ای در فرانسه بودند ، ژرژ عضو موسس Cartel des Quatre (گروه چهار) بود ، گروهی از جمله لوئیز ژووت ، چارلز دالین و گاستون باتی ، اختصاص داده شده به جوان سازی تئاتر فرانسه.

ساچا از لیس پاستور در Neuilly-Sur-Seine ، خارج از پاریس فارغ التحصیل شد. او بازیگری و صحنه را تحت ژووت در Thétrete de l'Athénée تحصیل کرد.

در طول جنگ جهانی دوم ، پیتفف جوانتر مادرش را به سوئیس بازگرداند ، جایی که او اولین نقش های خود را بازی کرد. پس از جنگ به پاریس بازگشت و مدیر کل در Thétret des Bouffes du Nord شد. او اولین کارگردانی خود را با یک مرحله بندی عمو وانیا در سال 1950 انجام داد ، که هم یک موفقیت مهم و هم تجاری را اثبات کرد.

او در دهه 1960 به عنوان بخش تئاتر پاریس تبدیل شد و مدیر گروه خودش شد. رپرتوار وی شامل آثاری از ژان ژنت ، یوژن یونسکو ، هوگو کلاوس ، رابرت موسیل ، آنا لانگفوس و آنتون چخوف بود. با رومی اشنایدر ، او مرغ دریایی ، عمو وانیا و سه خواهر را در Thétre de l'uvre به صحنه برد.

در سال 1967 ، او با تولید خوب مورد توجه هنری چهارم لوئیجی پیراندلو ، که او کارگردانی و در آن بازی کرد ، با کلود جید به بزرگترین موفقیت خود رسید.

پیتوف اولین نقش فیلم خود را در سال 1952 ، در فیلم Omnibus The Seven Deadly Sins بازی کرد. وی که در بیش از 50 فیلم ظاهر می شود ، احتمالاً سال گذشته به دلیل عملکرد خود در مبهم آلن رنایس در مارینباد (1960) شناخته شده است ، به عنوان مرد ناشناس که ممکن است همسر دلفین سیریگ باشد.

وی در نقش هایی با اندازه های مختلف در فیلم هایی مانند Henri-Georges Clouzot's Les Epsions (1957) ، بانوی پیتر اوستینوف لیدی L (1965) ، به نمایش درآمد ، رنه کلمان پاریس در حال سوختن است؟ (1966) ، و پوست الاغ ژاک دمی (1970). وی همچنین در چندین تولید هالیوود از جمله آناتول لیتواک آناستازیا (1956) و The Night of Generals (1967) ، The Mark Robson's the the جایزه (1963) و دیک Clement's برای گرفتن یک جاسوسی (1971) ظاهر شد.

در پایان کار بازیگری خود ، او در فیلم های ترسناک ظاهر شد. نقش نهایی وی به عنوان کتابفروشی کازانیان در دوزخ داریو آرژانتو (1980) بود.

برای ده سال گذشته زندگی خود ، پیتوف استاد دانشکده ملی هنر و تکنیک های تئاتر (ENSATT) در لیون بود ، جایی که دانش آموزان وی شامل Gérard DePardieu ، ژان-راجر میلو و نیلز آرستروپ بودند.

Pitoëff تا زمان مرگش در اثر خودکشی در سال 1975 با بازیگر فرانسوی لوس گارسیا ویل ازدواج کرد. وی دو خواهر و برادر ، بازیگر زن سوتلانا پیتوف و نویسنده آنیووتا پیتوف داشت.

قد او و ظاهری متمایز و ظاهری ، ممکن است نتیجه سندرم مارفان باشد.

وی که در سالهای پایانی زندگی خود از افسردگی رنج برد ، در 21 ژوئیه 1990 ، در سن 70 سالگی ، در پاریس در بیمارستان پیتای-سالپترر درگذشت.

منبع: مقاله "ساچا پیتوف" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.