Agnès Jaoui (متولد 19 اکتبر 1964) یک بازیگر زن فرانسوی ، فیلمنامه نویس ، کارگردان فیلم و خواننده است.

Jaoui موفق به کسب شش جایزه César ، سه جایزه Lumières و یک جایزه بهترین فیلمنامه در جشنواره کن می شود. وی جوایز و نامزدهای دیگری را دریافت کرده است ، از جمله نامزد دریافت جایزه اسکار برای بهترین فیلم زبان خارجی.

Jaoui در آنتونی ، Hauts-de-Seine متولد شد و از تبار یهودی تونسی است. او دختر هوبرت جائوی و گیزا جئو است که هر دو نویسنده هستند. آنها وقتی 8 ساله بود به پاریس نقل مکان کردند. او هنگامی که در دبیرستان در Lycée Henri-IV در پاریس بود ، تئاتر را شروع کرد. او در 15 سالگی وارد دوره های فلورنت شد. پاتریس چرو ، مدیر Thétretre des Amandiers در Nanterre ، جایی که در سال 1984 حضور در کلاس های درام را آغاز کرد ، در سال 1987 در فیلم Hôtel De France نقش داشت. در همان سال ، او در Harold Pinter's L'Anniversaire با Jean-Piribere Baithere ظاهر شد ، کسی که بعداً با Jean-Pierre BaiveRee Maitilete شد ،

Jaoui و Bacri Play Cuisine et Dépendances را نوشتند ، که در سال 1992 توسط فیلیپ مویل در صفحه نمایش اقتباس شد. در سال 1993 ، کارگردان آلن رنایس از آنها خواسته است تا اقتباسی از نمایش 8 قسمتی آلن اییکبورن را صمیمی بنویسند ، که به فیلم سیگاری 2 قسمتی تبدیل شد/بدون سیگار کشیدن. این طنزآمیز در مورد اراده و سرنوشت آزاد در سال 1994 جایزه César را برای بهترین نوشتن به دست آورد. در سال 1996 ، آنها با اقتباس Cédric Klapisch از شباهت های خانوادگی خود (Un Air De Famille) ، که توانایی آنها را در مشاهده و ترسیم زندگی روزمره نشان می داد ، موفقیت بیشتری کسب کردند. آنها بار دیگر ، آنها جایزه César را برای بهترین نوشتن در سال 1997 به دست آوردند و در همان سال دوباره با Resnais در همان آهنگ قدیمی (در Connaît La Chanson) همکاری کردند ، که آنها نوشتند ، اما همچنین تفسیر کردند: آنها با هم ، آنها جایزه سومین César را برای بهترین نوشتن کسب کردند و اولین جایزه César خود را برای بهترین بازیگر زن حمایت می کردند.

Jaoui اولین فیلم سینمایی خود را با عنوان The Taste of Saste (Le Goût des Autres ، 2000 ، که با Bacri نوشته شده بود) کارگردانی کرد ، که هویت های اجتماعی-فرهنگی را زیر سوال می برد. این فیلم موفقیت بزرگی در فرانسه بود و 4 میلیون تماشاگر را به خود جلب کرد. این شرکت همچنین در سال 2001 4 جایزه César از جمله بهترین فیلم و بهترین نوشتن کسب کرد و برای بهترین فیلم زبان خارجی نامزد دریافت جایزه اسکار شد. در سال 2004 ، دومین فیلم Jaoui به عنوان کارگردان ، Look ov Me (Comme Une Image) ، که با Bacri با هم نوشت ، برای جشنواره کن انتخاب شد و جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد. او در آخرین فیلم ریچارد دمبو ، La Maison de Nina (2005) بازی کرد و سپس روی موسیقی تمرکز کرد و آلبوم خود را از آهنگ های لاتین ، کانتا (2006) منتشر کرد. او در سال 2008 به سینما بازگشت و بیایید درباره باران صحبت کنیم (پارلز-مووی د لا پلو) ، با طنزپرداز فرانسوی جمل دبوز در نقش دیگری از آنچه که او استفاده می شد.

در سال 2012 ، Jaoui آخرین فیلم خود را تا به امروز ، زیر رنگین کمان (AU Bout du Conte) کارگردانی کرد ، همچنین با Bacri نوشت. او چندین داستان افسانه مانند سیندرلا ، سفید برفی و هود سوار قرمز کوچک را مرور می کند. این امر از منتقدان و مخاطبان به دلیل اصالت و طنز در نوشتن و گفتگو تحسین شد. ...

منبع: مقاله "Agnès Jaoui" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.