ماکسیمیلیان شل (8 دسامبر 1930 - 1 فوریه 2014) بازیگر سوئیسی بود. والدینش متولد اتریش ، والدینش درگیر هنر بودند و او با عملکرد و ادبیات احاطه شد. در حالی که او هنوز کودک بود ، خانواده وی در سال 1938 هنگامی که اتریش توسط آلمان نازی ضمیمه شد ، به سوئیس گریختند و آنها در زوریخ مستقر شدند. پس از پایان جنگ جهانی دوم ، شل بازیگری و کارگردانی تمام وقت را انجام داد.

شل برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای بازی در یک وکیل در داوری حقوقی در نورنبرگ (1961) شد. او به دلیل بازی در شخصیت با هویت های متعدد در مرد در غرفه شیشه ای (1975) و برای بازی در یک مرد مقاومت در برابر نازیسم در جولیا (1977) نامزد اسکار شد. مسلط به انگلیسی و آلمانی ، شل در تعدادی از فیلم های با مضمون دوران نازی ، صدور صورتحساب برتر را کسب کرد. او در فیلم هایی مانند Topkapi (1964) ، The Deadly Affair (1967) ، Counterpoint (1968) ، Simón Bolívar (1969) ، پرونده اودسا (1974) ، یک پل خیلی دور (1977) و Deep Impact (1998) بازی کرد.

در تلویزیون ، وی دو نامزد جایزه Primetime Emmy را برای فیلم NBC Miss Rose White و فیلم تلویزیونی HBO Stalin (1992) دریافت کرد ، که بعداً وی جایزه گلدن گلوب را برای بهترین بازیگر نقش اول مرد - سریال ، مینی بوس یا فیلم تلویزیونی کسب کرد. او همچنین اوتو فرانک را در فیلم تلویزیونی The Diary of Anne Frank (1980) ، امپراتور روسی پیتر بزرگ در سریال NBC پیتر بزرگ (1986) ، فردریک کبیر در سریال های جوان کاترین (1991) و برادر ژان لو مایرستره در مینیسرهای جوآن از قوس (1999) به تصویر کشید.

شل همچنین در تعدادی از نمایشنامه های صحنه ای از جمله اجرای مشهور به عنوان شاهزاده هملت اجرا کرد. شل یک پیانیست و هادی موفق بود و با کلودیو ابادو و لئونارد برنشتاین و با ارکسترها در برلین و وین اجرا می کرد. خواهر بزرگتر او بازیگر بین المللی ماریا شل بود. او ادای احترام مستند خواهرم ماریا را در سال 2002 تولید کرد.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ماکسیمیلیان شل ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کامل مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.