لورا بتی (Née Trombetti ؛ 1 مه 1927 - 31 ژوئیه 2004) بازیگر ایتالیایی بود که به ویژه به دلیل کار با کارگردانان فدریکو فلینی ، پیر پائولو پاسولینی و برناردو برتولوچی شناخته می شد. او با پاسولینی دوستی طولانی داشت و در سال 2001 مستندی درباره او ساخت.

Betti became famous for portraying bizarre, grotesque, eccentric, unstable or maniacal roles, like Regina in Bernardo Bertolucci's 1900, Anna the medium in Twitch of the Death Nerve, Giovanna la pazza in Woman Buried Alive, hysterical Rita Zigai in Sbatti il ​​mostro in prima pagina, Therese in Private Vices, Public Virtues, Emilia خدمتکار در Teorema Pier Paolo Pasolini که برای او در جام Volpi برای بهترین بازیگر زن پیروز شد ، و همسر Milredren Protagonist در Hatehet Mario Bava برای ماه عسل.

او متولد لورا ترومبتی در Casalecchio di Reno ، در نزدیکی بولونیا ، او بزرگ شد تا علاقه مند به آواز خواندن باشد. او برای اولین بار به عنوان خواننده جاز در هنرها حرفه ای کار کرد و به رم نقل مکان کرد.

بتی اولین فیلم خود را در La Dolce Vita در فدریکو فلینی (1960) ساخت. در سال 1963 ، او به دوست صمیمی شاعر و کارگردان فیلم پیر پائولو پاسولینی تبدیل شد. تحت هدایت او ، او استعداد فوق العاده ای را اثبات کرد و در هفت فیلم از جمله La Ricotta (1963) ، Teorema (قضیه ، 1968) ، نسخه 1972 داستان های کانتربری ، که در آن همسر حمام بازی می کرد ، بازی کرد. و سالو بحث برانگیز او (1975) ("120 روز سدوم").

در سال 1976 ، بتی رجینا ، یک فاشیست بی رحمانه و اروت-مردانه در Novecento برناردو برتولوچی (1900) را به تصویر کشید. او همچنین در آخرین تانگو خود در پاریس (1972) Miss Blandish را بازی کرد ، اگرچه صحنه تک وی حذف شد.

در سال 1973 ، او صدای شیطان را برای نسخه ایتالیایی ویلیام فریدکین The Exorcist لقب داد.

از دهه 1960 ، بتی بخش عمده ای از وقت خود را به ادبیات و سیاست اختصاص داد. او برای تعدادی از چهره های پیشرو سیاسی و ادبی در ایتالیا به موزه تبدیل شد و برای توصیف دوران انقلابی و مارکسیستی در دهه 1970 ایتالیا آمد.

در سال 2001 ، او مستندی درباره Pasolini ، Pier Paolo Pasolini E La Ragione di un Sogono ساخت. او همچنین مقالات خود را در رابطه با دوستی طولانی خود به همراه بیش از 1000 جلد و بسیاری از اسناد متصل به Pasolini به بایگانی های Fondazione Cineteca di Bologna اهدا کرد و بدین ترتیب Centro Studi Archivio Pier Paolo Pasolini را ایجاد کرد. این مرکز ، که به شدت توسط بتی تحت تعقیب است ، صاحب هزاران عکس و تمام آثار پاسولینی است: شعر ، ادبیات ، سینما و روزنامه نگاری. پس از مرگ وی در سال 2004 ، برادرش سرجیو ترومبتی تمام اسناد شخصی حرفه خود را به Centro اهدا کرده است که آنها را تحت نام Fondo Laura Betti جذب کرده است.

منبع: مقاله "لورا بتی" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.