الن بورستین
(Ellen Burstyn)
الن بورستین (متولد ادنا رائه گیلولی ، 7 دسامبر 1932) بازیگر آمریکایی است. وی که به خاطر تصویرگری از زنان پیچیده در درام شناخته شده است ، از جمله جایزه اسکار ، جایزه تونی و دو جایزه امی Primetime ، جایزه های زیادی دریافت می کند و او را به یکی از معدود نوازندگان برای دستیابی به "تاج بازیگری" تبدیل می کند. او همچنین یک جایزه BAFTA و یک جایزه گلدن گلوب دریافت کرده است.
Burstyn قبل از برنده شدن در جایزه تونی برای بهترین بازیگر نقش اول زن در یک بازی برای همان زمان ، سال آینده (1975) ، اولین بازیگری خود را در Broadway in Fair Game انجام داد. او جایزه آکادمی بهترین بازیگر زن را به عنوان بیوه آلیس هیات در درام عاشقانه مارتین اسکورسیزی آلیس در اینجا زندگی نمی کند (1974). سایر نقشهای نامزد اسکار او در آخرین نمایش تصویر (1971) ، Exorcist (1973) ، در همان زمان ، سال آینده (1978) ، رستاخیز (1980) و Requiem for A Dream (2000) بود. فیلم های قابل توجه دیگر وی شامل هری و تونتو (1974) ، نحوه ساخت یک لحاف آمریکایی (1995) ، اسرار الهی Sisterhood Ya-Ya (2002) ، W. (2008) ، Interstellar (2014) ، Age of Adaline (2015) و قطعات یک زن (2020) است.
او به دلیل نقش مهمان خود در قانون و دستور حقوقی NBC ، واحد قربانیان ویژه (2009) و نقش حمایت از نقش در شبکه های مینی بارهای سیاسی ایالات متحده (2013) ، جوایز امی Primetime Emmy را به دست آورد. سایر نقشهای نامزد امی وی شامل Pack of Lies (1988) ، خانم هریس (2005) ، Big Love (2008) ، Draft Day ، Flowers in the Attic (هر دو 2014) و House of Cards (2016) است. از سال 2000 ، او رئیس جمهور استودیوی بازیگران ، یک مدرسه درام در شهر نیویورک بود. در سال 2013 ، وی به دلیل حضور در صحنه ، به سالن مشاهیر تئاتر آمریکا القا شد.
توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ، الن بورستین ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.
