سوهاب شهید-سلس در سال 1944 در یک خانواده طبقه متوسط ​​در تهران متولد شد و در تهران زندگی می کرد. سالس با اشتیاق به تجسم روایات خود ، یک داستان نویس بود. در سال 1963 ، شهید سالس ایران را به عنوان وین ترک کرد ، جایی که در همان زمان در یک مدرسه فیلم و یک مدرسه بازیگری شرکت کرد ، اما تحصیلات وی در سال 1967 به دلیل تشخیص ناگهانی سل در آنجا قطع شد. در میان معالجه ، وی به پاریس رفت تا مطالعات فیلم خود را در هنرستان معتبر مستقل سینمای فرانسه ادامه دهد و اندکی پس از آن ، در سال 1968 ، وی به ایران بازگشت. پس از بازگشت به تهران ، شهید سالس به عنوان یک فیلمساز مستند ، با وزارت فرهنگ ایران شروع به کار کرد و در آنجا چندین فیلم و مستند کوتاه تولید کرد ، بخشی از آن در مورد رقص سنتی در بین گروه های مختلف قومی ایرانی. در دوره اقامت خود در ایران (74- 1968) ، وی دو فیلم اصلی سینمایی با نام Yek Ettefāq-e Sāda (یک رویداد ساده ، 1973) و ṭabiʿat-e Bijān (هنوز زندگی ، 1974) تولید کرد ، که هر دو جایزه بزرگ بین المللی را به خاطر ترسیم زندگی خود در زندگی در ایران و سبک های تجربی و تجربی خود کسب کردند. و هنر وی فیلم های بسیاری را در مورد رقص های محلی محلی در گروه های مختلف قومی ساخت. وی همچنین شروع به تهیه مستندهای کوتاه برای نشان دادن وضعیت غیرقابل انکار زندگی در طبقه کارگر کرد. با کمال تعجب ، پیام سیاسی خرابکارانه این فیلم ها توسط دولت دوست نبوده و شهید سالس مجبور به ترک کشور شد. شهید سالس که در سال 1974 در آلمان مستقر شد ، تولید مستند برای رسانه های آلمان را آغاز کرد. فیلمهایی که وی ساخت ، وی را به رسمیت شناختن بین المللی بیشتر به دست آورد و او همچنان به ساخت فیلم های مستند و سینمایی برای برنامه های مهم تلویزیونی آلمان ادامه داد. او آخرین فیلم خود را با نام روزن فور افیریکا در سال 1991 برای تلویزیون آلمان ساخت. در سال 1992 ، او آلمان را به ایالات متحده ترک کرد تا به خانواده خود بپیوندد. او در اثر بیماری مزمن مربوط به کبد خود که از آن در طول زندگی رنج می برد درگذشت.

شهید سالس پیشگام موج جدید سینمای ایران است. به قول خودش ، سینمای وی قصد دارد "خصمانه بین انسان و جامعه" را مستند کند. وی در جریان اوج خود ، نقش سینما را "آگاهی از عصبانیت و غیرانسانی زندگی" می داند.