نانسی بویرسکی
(Nancy Buirski)
نانسی فلورانس بویرسکی (Née Cohen ؛ 24 ژوئن 1945 - 29 اوت 2023 ؛ شهر نیویورک) یک فیلمساز مستند آمریکایی ، تهیه کننده ، عکاس و بنیانگذار جشنواره فیلم مستند کامل بود. او فیلم های مستند را در Bayou (2020) و Desperate Souls ، Dark City و Legend of Midnight Cowboy (2022) نوشت ، کارگردانی و تولید کرد.
در سال 1998 ، بویرسکی با همکاری مرکز مطالعات مستند دانشگاه دوک در دورهام ، کارولینای شمالی ، جشنواره فیلم مستند کامل فریم را تأسیس کرد و ده سال آن را کارگردانی کرد. با این حال ، او خود را تا زمان داستان دوست داشتنی در سال 2011 ، که مربوط به پرونده میلدرد و ریچارد لاو ، یک زوج نژادی بود ، مستند ساخت. آنها در منطقه کلمبیا در سال 1958 ازدواج کردند ، آنها متوجه نشده بودند که ازدواج آنها در ویرجینیا ، جایی که در آن زندگی می کردند غیرقانونی است و تنها با توافق برای ترک ایالت قادر به جلوگیری از حبس بودند. پس از یک نبرد طولانی حقوقی ، دیوان عالی کشور در سال 1967 به اتفاق آراء به نفع خود یافت. با تأمین بودجه ملی موقوفات برای علوم انسانی ، این فیلم در جشنواره فیلم مستند کامل فریم برتر شد و بعداً در بسیاری از رویدادهای دیگر ارائه شد. این فیلم برنده امی شد. Buirski در سال 2012 جایزه ای برای داستان دوست داشتنی در جوایز Peabody دریافت کرد و این فیلم نیز در لیست کوتاه اسکار در این گروه بهترین مستند قرار داشت. این مستند توسط کارگردان جف نیکولز به عنوان الهام بخش فیلم Loving (2016) مورد استفاده قرار گرفت ، که برای آن بویرسکی تهیه کننده بود. مستند دوم Buirski ، در سال 2013 ، بعد از ظهر یک Faun: Tanaquil le Clercq داستان Ballerina Tanaquil le Clercq را روایت می کند ، که در سال 1956 در حالی که در تور بود ، با فلج اطفال قرارداد گرفت و برای بقیه عمر از کمر فلج شد. Buirski این کار را در سال 2015 با سیدنی لومت انجام داد ، که پرتره ای از کارگردان فیلم آمریکایی سیدنی لومت را بر اساس مصاحبه ای که در سال 2008 توسط دانیل آنکر انجام شد ، فراهم می کند. لومت در مورد فیلم های خود صحبت می کند ، همکاران ، خانواده و دوستان را به یاد می آورد و به ابتدای کار خود به عنوان بازیگر در یک گروه تئاتر یهودی نگاه می کند. هر دو فیلم توسط مسترهای آمریکایی/PBS ساخته شدند. در سال 2017 ، بویرسکی مستندی با عنوان تجاوز به تیلور در مورد بازیابی تیلور ، یک زن آفریقایی-آمریکایی از Abbeville در شهر هنری ، آلاباما ساخت. در سال 1944 ، تیلور در حالی که کلیسا را ترک کرد و توسط هفت مرد سفید پوست مورد تجاوز قرار گرفت ، ربوده شد. علیرغم اعترافات مردان ، دو هیئت منصفه بزرگ از کیفرخواست آنها خودداری کردند و هیچ اتهامی نیز مطرح نشده است. در سال 2011 ، قوه مقننه آلاباما از طرف دولت "به دلیل عدم پیگرد قانونی برای مهاجمان خود" رسما عذرخواهی کرد. این فیلم در 74 مین جشنواره بین المللی فیلم ونیز جایزه شبهای حقوق بشر دریافت کرد.
بویرسکی عضو آکادمی هنر و علوم تصویری حرکت و آکادمی تلویزیونی هنر و علوم بود. او علاوه بر مستندات خود ، مجموعه های مختلفی از شورت های فریم کامل و مجموعه ای از مستند های بلند را تولید کرد. تجربه کاترینا مجموعه ای از فیلم های مربوط به طوفان کاترینا را گرد هم آورد ، در حالی که قطعه زمان مجموعه ای از فرهنگی از شورت های ترکی و آمریکایی بود. او همچنین Althea ، فیلمی درباره تنیسور سیاه ، آلته گیبسون تولید کرد.
بویرسکی در 29 اوت 2023 در سن 78 سالگی درگذشت.