ماسیمو رانیری

(Massimo Ranieri)
Massimo Ranieri (متولد Giovanni Calone ، 3 مه 1951) ، یک خواننده پاپ ، بازیگر فیلم و صحنه ایتالیایی است.

وی در ناپل (در سانتا لوسیا) ، چهارم از هشت فرزند خانواده متولد شد. هنگامی که او 10 ساله بود ، جوان جیووانی در رستوران ها ، پذیرایی های عروسی و غیره آواز می خواند. وی حدود 4 سال بعد توسط یک تهیه کننده موسیقی کشف شد و به نیویورک پرواز کرد تا EP را تحت نام جیانی راک ضبط کند.

وی در سال 1964 4 آهنگ ضبط کرد: Tanti Auguri Signora ، Se Mi Aspetti Stasera ، Non Chiudere La Porta و La Prima Volta. هیچ یک از سوابق موفقیت آمیز نبود ، زیرا صدای جوان جیانی در حال تغییر بود. دو سال بعد ، او بعداً با نام مرحله جدید خود ، ماسیمو رانیری دوباره ظاهر شد. در سال 1966 ، او اولین تلویزیون خود را با آواز خواندن "Bene Mio" ساخت. یک سال بعد ، او یک تلویزیون دیگر را آواز خواند ، "Pietà per chi ti ama". در سال 1968 ، او 2 آهنگ دیگر را ضبط کرد: "دا بامینو" ، ما L'Amore Cos'è "و" Preghiera ". اما تا سال 1969 نگذشت که او واقعاً موفق شد و یک بت نوجوان شد و همه دختران جوان را برای او فریاد می زدند ، وقتی او در تلویزیون زنده می خواند. به زودی ، در هر سال که ظاهر می شد ، شما می توانست پس زمینه را بشنوید. "Rita" ، "Se Bruciasse La Citta" ، "Quando L'Amore Diventa Poesia" ، "Il Mio Amore Resta Semper" و "Zingara" ، "Vent'anni" ، "Sogno d'Amore"

اولین صفحه نمایش وی ، متلو توسط منتقدین بررسی های عجیب و غریب دریافت کرد و او حتی برای به تصویر کشیدن شخصیت عنوان جایزه گرفت. او بعداً در همان سال با آنا مگانی در La Sciantosa بازی کرد. در سال 1971 ، "Adagio Veneziano" ، "از طریق Del Conservatorio" ، "io e te". وی نماینده ایتالیا در مسابقه ترانه یوروویژن در سال 1971 در دوبلین ، ایرلند ، جایی که وی با آهنگ "L'Amore E" Un Attimo "در جایگاه 5 قرار گرفت. در همان سال او یک دختر به نام کریستیانا را از ازدواج با فرانکا سباستیانی به دنیا آورده بود. او نمی خواست هیچ ارتباطی با او داشته باشد و گفت که او خیلی جوان و بی تجربه است و این به حرفه وی آسیب رسانده است. او تا حدود 20 سالگی با او هیچ تماسی نداشت. در سال 1972 ، "Ti Ruberei" ، "O Surdato 'Nnamurato" ، "Erba di Casa Mia". در سال 1973 ، "Amo Ancora Lei". وی در آن سال در لوکزامبورگ به مسابقه ترانه یوروویژن بازگشت تا نماینده ایتالیا با "چی سارا سارا" ، جایی که در رده سیزدهم قرار گرفت. و در سال 1974 ، "Te Voglio Bene Assaie" ، "Immagina" ، "per una donna". در طی آن سال ، وی فیلمبرداری Salvo D'Accisto ، جایی که وی یک پلیس Carabinieri را به تصویر کشید که توسط نازی ها در طول جنگ جهانی دوم اعدام شد.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا Massimo Ranieri ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.