از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان.

Francis Lederer (6 نوامبر 1899-25 مه 2000) یک بازیگر فیلم و صحنه ای با حرفه ای با حرفه ای موفق ، ابتدا در اروپا ، سپس در ایالات متحده بود. نام اصلی او František Lederer بود. اولین فیلم های آمریکایی Lederer Man of Two Worlds (1934) ، عاشقانه در منهتن (1934) ، با زنجبیل راجرز ، فریب گی (1935) ، با فرانسیس دی و یک بعد از ظهر بارانی (1936) بود. او در فیلم Break of Break of Hearts در سال 1935 به عنوان رهبر با کاترین هپبورن بازیگران شد ، اما تهیه کنندگان او را با چارلز بویر جایگزین کردند. این برنامه ایروینگ تالبرگ بود که Lederer را "بزرگترین ستاره هالیوود" قرار دهد ، اما مرگ تالبرگ این احتمال را پایان داد.

اگرچه او گاه به گاه به بازی خود ادامه می داد - به ویژه هنگامی که او در نیمه شب میچل لیسن با کلودت کلبرت و جان باریمور در سال 1939 بود - در اواخر دهه 1930 لدرر شروع به گسترش بخش های شخصیت خود کرد ، حتی بازی های شرورانه. ادوارد جی رابینسون از عملکرد لدرر به عنوان یک بوندیست آلمانی آمریکایی در اعترافات یک جاسوس نازی در سال 1939 ستایش کرد و او به خاطر تصویربرداری از فاشیست در مردی که من ازدواج کردم (1940) با جوآن بنت به دست آورد. او همچنین Count Dracula را برای بازگشت دراکولا در سال 1958 بازی کرد. در طول کار خود ، لدر ، که با الیا کازان در استودیوی بازیگران در نیویورک تحصیل می کرد ، همچنان به بازیگری جدی ادامه می داد و او اغلب در نیویورک و جاهای دیگر اجرا می کرد. او در مرحله تولید گلدن پسر (1937) ، هفتم بهشت ​​(1939) ، هیچ وقت برای کمدی (1939) ظاهر شد ، که در آن او جایگزین لورنس الیویه ، نمایشنامه (1942) ، خانه عروسک (1944) ، بازوها و مرد (1950) ، شاهزاده خواب (1956) و دیجیتال آن فرانک است.

اگرچه او در سال 1941 از ساخت فیلم ها استراحت کرد ، به منظور تمرکز بر روی کار صحنه خود ، اما در سال 1944 به صفحه نقره ای بازگشت ، با حضور در صدا در باد و پل سان لوئیس ری ظاهر شد و در فیلم هایی مانند خاطرات ژان رنویر "خاطرات یک چمبریم) (1946) و آخر هفته میلیون میلیون دلار (1948). وی پس از تسلیم (1950) ، در سال 1950 استراحت دیگری از هالیوود گرفت و در سال 1956 با لیسبون و کمدی سبک دختر سفیر بازگشت. ظاهر نهایی فیلم او در ترور مردی در سال 1959 بود. در دهه 1950 ، وی به عنوان شهردار افتخاری پارک Canoga خدمت کرد.

او همچنان برای 10 سال آینده در نمایش هایی مانند سالی ، دست نخورده ، بن کیسی ، نور آبی ، مأموریت: مأموریت: غیرممکن و آن دختر ، به نمایش تلویزیونی ادامه می داد. ظاهر نهایی تلویزیونی وی در یک قسمت 1971 از گالری شب راد سرلینگ به نام "شیطان مسخره نمی شود" رخ داد. در آن ، او نقش خود را به عنوان دراکولا از بازگشت دراکولا دوباره تکرار کرد.